Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɑvɑsɑɾɑpʰɑt͡ʃʰ nsˈtum]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ինժերկ․) հիմնատակի կամ կառույցի որևէ մասի նստում, որը կառույցի տարբեր տեղամասերում միա­տեսակ չէ


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։