անհատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հատ
Ստուգաբանություն խմբագրել
individum - անբաժանելի
Գոյական
- «բանական մարդ» տեսակին պատկանող յուրաքանչյուր էակ՝ անկախ տարիքից, սեռից, զարգացման աստիճանից և այլ առանձնահատկություններից, յուրաքանչյուրը, առանձին՝ եզակի մարդը որպես հասարակության անդամ ◆ Մեր նպատակներից մեկն էլ այն է, որ հասարակության մեջ որքան կարելի է շատ գտնենք այդպիսի անհատներ, ինչպես օրինակ, գտնվեցաք դուք (Նար-Դոս)
- (կենս․) ինքնուրույն գոյություն ունեցող յուրաքանչյուր առանձին օրգանիզմ, առանձնյակ
- տե՛ս կերպար
- եզակի, առանձին, մասնակի
- չհատվող, չկտրվող, չխզվող
- չկտրված՝ չկտրտված
- Սեբաստիա՝ չընդհատվող, չսպառվող, անհատնում, անսպառ ◆ Քենե կերանք, քենե գոհացանք, անհատ հացիդ տիրացանք։ (Կարապետ Գաբիկյան) ◆ Սերն անվերջ է, բարին՝ անհատ։ Հովհաննես Թումանյան
- (ժղ․) հատը՝ նմանը չունեցող
Հոմանիշներ խմբագրել
- անձնավորություն, անձ, մարդ, էակ, արարած
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։