անհատական ապահովագրության պայմանագիր

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɑtɑkɑn ɑpɑhɔvɑɡɾutʰjɑn pɑjmɑnɑˈɡiɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆին․) ըստ որի մի կողմը՝ ապահովագրողը, պարտավորվում է մյուս կողմի՝ ապահովագրվողի համար, պայմանագրով պայմանավորված վճարի դիմաց, միանվագ կամ պարբերաբար տալու ապահովագրական գումարը ապահովագրված անձի կյանքին կամ առողջությանը վնաս պատճառելու դեպքերում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։