Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հա•տա•պաշ•տու•թյուն

Ստուգաբանություն

մասնավոր-սեփականատիրական գաղափարախոսության գլխավոր սկզբունքներից մեկը, որով անհատի շահերը հասարակության շահերից վեր են դասվում
իր անձի գերազանցությունն ու հանրությունից անկախ լինելը ցուցադրելու՝ շեշտերլու ձգտում՝ վարքագիծ
հայեցակետ, որի համաձայն հասարակական երևույթները պայմանավորված են անհատի գործունեությամբ
(փիլ․) ուսմունք, որը քարոզում է, թե սեփական «ես»-ը միակ ճանաչելին է
(սոց․) ուսմունք, որը քարոզում է, թե հասարակության հիմնական նպատակը անհատի զարգացումն է

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ individualism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ индивидуализм (ru) ‎(individualizm), культ личности (ru) ‎(kulʹt ličnosti) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։