անհարմար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑɾˈmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հար•մար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- ոչ հարմար, ոչ համապատասխան ◆ Այդ բերդը… ոչ ոք չեր նորոգում ռազմական անհարմար դիրք ունենալու պատճառով։ (Մուրացան)
- ոչ հարմարավետ
- ոչ պատշաճ, անվայել, ամոթալի
- ճնշող, ծանր
- հարմարություններից զուրկ, հարմարություն չունեցող ◆ Երբ առբաժնում իմացան ձեզ մոտ ենք գալիս, պատմեցին… տանը, բոլորովին անհարմար պայմաններում ձեր կատարած վիրահատության մասին։ (Անահիտ Սահինյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- անհամապատասխան, անպատշաճ, անպատեհ, անվայել, անտեղի, անհարկի, անկարգ, անվայելուչ, անբարեհարմար, անբարեվայելուչ, անհարմարավետ, անպատշաճական, անպատշաճավոր
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։