անհարմարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑɾmɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հար•մա•րու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- անհարմար լինելը
- անհարմարավետ վիճակ, դրություն, հանգամանք, անհարմարավետ պայմաններ ◆ Կենցաղային անհարմարությունները անցողակի ու չնչին երևույթներ էին։ (Վահրամ Փափազյան)
- ճնշող, անհարմար վիճակ ◆ Տիրեց լռություն, որի ընթացքում բոլորն էլ զգացին ինչ֊որ մի անհարմարություն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- (հնց․) անհամապատասխանություն, անպատշաճություն, անպատեհություն, անպատշաճականություն, անպատշաճավորություն, անպատշաճություն, անտեղիություն, անվայելություն
- անպատկանավորություն, անպատկանություն, անհարմարավետություն, անբարեհարմարություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։