անհերքելի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɛɾkʰɛˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հեր•քե•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որ չի կարելի հերքել, ստույգ, ճշգրիտ, իրական տվյալների վրա հիմնված ◆ Զրահապատի վրա-միջահասակ մի մարդ… շարժումներով հատու, - անհերքելի, անմար պատգամներ է նետում հրթիռների պես վառ։ ԵՉ
- անառարկելի, անուրանալի ◆ Եվ թող աշխարհի տերերն իմանան, … որ եղել եմ ես, կլինեմ ու կամ, ես-անհերքելի ու հավերժական։ Եղիշե Չարենց
- որ չի կարելի ժխտել, բացասել, վերացնել
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։