անհոգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhɔɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հոգ
անհոգ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հոգսերից ազատ, հոգս չունեցող ◆ Նստած եմ տխուր ու մնջիկ պատանիների անհոգ շրջանում։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- անկարիք, ապահով ◆ Մեր հոգևոր իշխանությունը բոլորովին անհոգ է։ (Ղազարոս Աղայան)
- անփույթ, անտարբեր ◆ Ու ապրում էին անհոգ, երջանիկ։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրելՀականիշ
խմբագրել- հոգատար
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
անհոգ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Ալաշկերտ, Բալու, Բուլանըխ՝ փոքրիկ սեպ, որ անց են կացնում լիսեռի ծայրին, որպեսզի անիվը դուրս չգա, ճուլկի
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։