Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɔdɑbɑʃχ ˈχɔskʰ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այսպես է կոչվում հոլովման այն տեսակը, երբ դեռևս այն չէր տարբերակված առանձին հնչյուններով, իսկ լեզվի ձևաիմաստային միավորները ներկայացնում էին հարաբերականորեն անկախ, ինքնուրույն հնչյունակապակցություններ

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։