Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnd͡zi hɔɡɛbɑnɑkɑn ˈtip]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) անձի որոշ կայուն գծերի միասնության հիման վրա առանձնացված տիպ, որը կրողները կազմում են մարդկության մի մասը (ենթախումբը)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։