Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ անձ•կու•տոր 

  1. Վան՝
    1. կոտրատվող, սիգաճեմ, նազանքով քայլող ◆ Անձկոտոր հարս է։
    2. հպարտ, ինքնահավան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։