Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnd͡znɑzɔhutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ անձ•նա•զո•հու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. անձնազոհ լինելը
  2. որևէ գործի՝ նպատակի համար իրեն զոհելը ◆ Պարտքը, պատիվը, հայրենիքի սերը մղեցին քեզ դեպի անձնազոհություն: (Րաֆֆի)
  3. անձնազոհ գործ՝ արարք
  4. որևէ գործի, նպատակի, մեծ զգացմունքի համար իրեն զրկանքների ենթարկելը՝ զոհաբերությունների դիմելը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (հնց․) անձնանվիրություն, անձնուրացություն, ինքնազոհություն, ինքնազոհաբերություն, ինքնանվիրություն, ինքնուրացություն, զոհողություն, անձնադրություն, բոլորանվիրություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել