անձնազոհություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnd͡znɑzɔhutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ անձ•նա•զո•հու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- անձնազոհ լինելը
- որևէ գործի՝ նպատակի համար իրեն զոհելը ◆ Պարտքը, պատիվը, հայրենիքի սերը մղեցին քեզ դեպի անձնազոհություն: (Րաֆֆի)
- անձնազոհ գործ՝ արարք
- որևէ գործի, նպատակի, մեծ զգացմունքի համար իրեն զրկանքների ենթարկելը՝ զոհաբերությունների դիմելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնց․) անձնանվիրություն, անձնուրացություն, ինքնազոհություն, ինքնազոհաբերություն, ինքնանվիրություն, ինքնուրացություն, զոհողություն, անձնադրություն, բոլորանվիրություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։