Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ անձ•նա•զո•հու•թյուն

Ստուգաբանություն խմբագրել

անձնազոհ լինելը
որևէ գործի՝ նպատակի համար իրեն զոհելը ◆ Պարտքը, պատիվը, հայրենիքի սերը մղեցին քեզ դեպի անձնազոհություն: (Րաֆֆի)
անձնազոհ գործ՝ արարք
որևէ գործի, նպատակի, մեծ զգացմունքի համար իրեն զրկանքների ենթարկելը՝ զոհաբերությունների դիմելը

(հնց․) անձնանվիրություն, անձնուրացություն, ինքնազոհություն, ինքնազոհաբերություն, ինքնանվիրություն, ինքնուրացություն, զոհողություն, անձնադրություն, բոլորանվիրություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ selflessness, self գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ самоотверженность (ru) ‎(samootveržennostʹ), самопожертвование (ru) ‎(samopožertvovanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։