Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ անձ•նա•հուր

Ստուգաբանություն

(բնստ․) կրակ կտած՝ բորբոքված
տե՛ս ազնավուր
(հզվդ․) հրեղեն ◆ Անձնահուր Մհեր չվեց ու հասավ պղնձե քաղաք։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Երկրորդ անգամ երազ տեսա՝ Մսրա ձիու թամբը քափուր, Սասնա ձիու թամբին նստած կանաչ կտրիճ մի անձնահուր։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։