Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ձնա•վոր•ութ•յուն

Ստուգաբանություն

անձ, անհատ ◆ Ներս մտավ մի բարձրահասակ, ոչ շատ երիտասարդ անձնավորություն: Դերենիկ Դեմիրճյան
որոշ բնավորություն՝ դիրք՝ վիճակ՝ վարքագիծ ներկայացնող մարդ
(հնց․) գործող անձ

անձ, անհատ, արարած, Էակ, մարդ, ինքնություն, գոյացություն, (հնց․) ներանձն, ներանձնություն
(հզվդ․) ենթակայություն, ենթակացություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ personality գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ личность (ru) ‎(ličnostʹ), особа (ru) ‎(osoba), персона (ru) ‎(persona), лицо (ru) ‎(lico) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։