անձնուրաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnd͡znuˈɾɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անձնուրաց
վանկեր՝ ան•ձըն•ու•րաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որևԷ գործի՝ նպատակի համար իր անձը մոռացող, անձնազոհ կերպով որևէ բանի նվիրվող՝ նվիրված ◆ Սիրեք անկեղծ ու անձնուրաց, որ միշտ լինեք երջանիկ։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ Անձնուրաց աշխատանքի շնորհիվ շարք մտավ յոթնամյակի կառույցներից մեկը։ (Մամուլ)
- անձնուրացություն արտահայտող
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս Անձնազոհ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։