անձրևորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnd͡zɾɛˈvɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ձ(ը)•րե•վորդ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- անձրևորդի, անձրևորդներ ◆ Անձրևորդը ապրում է փտած նյութերով հարուստ՝ խոնավ ու փխրուն հողում։ (Դասագիրք)
Հոմանիշներ խմբագրել
- անձրևաճիճու
- գետնի աղիք
Արտահայտություններ խմբագրել
- հողի մեջ խոնավ տեղերում ապրող օղակավոր որդ։
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։