Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ձև

Ստուգաբանություն

ձև՝ կերպարանք չունեցող ◆ Պար էին բռնել ինչ-որ անձև անմարմին ուրվականներ (Նար-Դոս) ◆ Նա որ անձև քարին ձև և կյանք է տալիս, նա որ սառն մարմարիոնից ստեղագործում է գեղեցկության տիպարներ, ինքը չի կարող չսիրել գեղեցկությունը (Րաֆֆի) ◆ Այդպես գետերն են գոյանում վտակներից աննշմար, անհատնելի ու անդադար, անկերպարանք ու անձև Եղիշե Չարենց
որոշակի ձև չունեցող
չձևավորված
վայելուչ ձևից զուրկ
տձև
տգեղ
անճոռնի
չձևված
չկտրած
քերականական ձևավորումից զուրկ
բյուրեղային ճիշտ կառուցվածք չունեցող
հախուռն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Бесформенный (ru) ‎(Besformennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։