Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ղա•լաթ 

  1. Կեսարիա, Կարին, Սեբաստիա, Վան, Տարենտե, Ուրմիա՝ անթերի, գեղեցիկ ◆ Վեզիրը տեհավ դրուստ եռեսուն աղջիկ են, մեկ մեկուց անղալաթ սիրուն։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սև աչքերով ես անղալաթ, Աշխարհի մեջն ես մի հատ։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։