Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ճրագ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ճրաք չունեցող, առանց ճրագի, մութ ◆ Սիրուն Սոնան տխուր, տրտում բուրդ էր մանում կոկ, բարակ. ծատ բարակն էլ շուտ է կտրվում, խրճիթում մութ, անճրագ:

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել