Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ան•ճ(ը)ր•կութ•յուն 

  1. Խարբերդ, Կարին, Պոլիս, Սեբաստիա՝ շվարած լինելը, շփոթություն ◆ Գեղի այս դժբախտ մարդուկը... ձայն հանելու անճրկության մեջ կգտնե ինքզինք (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։