անմահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈmɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•մահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- մահ չունեցող, մահվան չենթարկվող, չմեռնող ◆ Միայն այն կապարի, որ միշտ է անմահ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Անմահ է մեր հայոց Արան։ (Նաիրի Զարյան)
- (փխբ․) Երբեք չոչնչացող, մնայուն ◆ Գործն է անմահ, լավ իմացեք, որ խոսվում է դարեդար։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) Հիշողության մեջ միշտ պահպանվող, անմոռանալի ◆ Անմահ ապրել։
- (արտսհմ․) Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ ◆ Նայվածք մուղեցեք դեպի պարթենոն, նոր անմահներն են որ կը խրոխտան հոն։ (Ռուբեն Սևակ)
- (միայն հոգն.) անմահներ, հեթանոսական աստվածներ
Հոմանիշներ
խմբագրել- անմեռ, անմեռիկ, անվախճան, անմահական, անմայրամուտ, (փխբ․) մշտակենդան, մշտագոյ, մշտակա, մշտակաց, մշտամնա, հարակա, հարամնա (մահ չունեցող)
- հավերժական
- անմոռանալի
Արտահայտություններ
խմբագրել- անմահների գունդ-սասանյան թագավորների թիկնապահ գունդ ◆ Տասնհազարանոց զորամասը, որ միշտ պահպանում էր իր տասը հազար թիվը… որի համար և կոչվում էր անմահների գունդ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- անմահ կյանք-հանդերձյալ կյանք ◆ Տըղի հառաչքը հասավ աղջըկան անմահ կյանքում, էն աշխարհքում։ Հովհաննես Թումանյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։