Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մա•հա•կան

Ստուգաբանություն

անմահ, չմեռնող ◆ Անմահական հիշատակ ես թողնում հուր հավիտյան։ (Ակսել Բակունց)
(ժղ․) (բնստ․) Անմահություն պարգևող, անմահացնող ◆ Երփներանգ ծաղիկները փարթամ ծաղկում ու անմահական հոտ են բուրում։ Հովհաննես Թումանյան
մեռածին կենդանացնող, հարություն տվող
(փխբ․) Կենսատու, առողջարար
(փխբ․) (խսկց․) Խիստ՝ ընտրի անուշ
(փխբ․) Սքանչելի, հրաշագեղ, չնաշխարհիկ ◆ Էս փուչ կյանքում սրտի տված անմահական զարդ ես, գո՛զալ։ Եղիշե Չարենց

անմահական ջուր, անմահական խնձոր - մեռածին կենդանացնող ջուր՝ խնձոր (հեքիաթների մեջ) ◆ Եվ պատմում էր նա կտրիճ թագավորազնի մասին, որ բերեց անմահական ջուր: (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։