Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անմաս

վանկեր՝ ան•մաս

Կազմություն

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ մաս:

անմաս թողնել - զրկել, անբաժին թողնել ◆ Տուն ու տեղից անմաս թողած՝ դուրս են գցել քո խեղճ որբին։ (Մկրտիչ Խերանյան)
անմաս լինել - անմասնակից լինել, չմասնակցել ◆ Եվ ապագա սերունդները պիտի ցավեն, Որ այս հսկա կառուցվածքին եղան անմաս։ (Հակոբ Հակոբյան)
անմաս մնալ
1. առանց բաժնի մնալ, զրկվել ◆ Նա ապարդյուն կերպով կորցրեց թե՛ թանկագին ժամանակըև թե՛ այն փառքը, որ յուր դասակիցները ստացան զանազան կռիվներում, իսկ ինքը բոլորովին անմասն մնաց։ (Րաֆֆի)
2. չմասնակցել ◆ [Նախարարները] չգիտես վախից, թե նախկին թագավորից դժգոհ՝ տակավին անմասն էին մնում կռվին։ Ստեփան Զորյան
3. (փխբ․) զուրկ մնալ ◆ Մենակ ես քեզնից մնացի անմաս։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։