անմարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈmɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•մարդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որտեղ մարդ չկա, մարդկանցից թափուր ◆ Գտնվում էի ծովեզերքի մոտ մի անմարդ պուրակում։ (Վահրամ Փափազյան)
- անմարդաբնակ, անբնակ, ամայի ◆ Անծիր դաշտերում բանակներ կարմիր, քաղաքներ մեռնող ու գյուղեր անմարդ։ Եղիշե Չարենց
- Թբիլիսի՝ մարդու չգնացած, չամուսնացած ◆ Անմարդ աղջիկ է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Արարատյան, Կարին, Ղարաբաղ՝ մարդ՝ ամուսին չունեցող, այրի ◆ անմարդ կնիկ
- տմարդի
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- (ֆին․) անֆոնդ մարդ ֊ արպահաստիքային աշխատողներին կանխիկ վճարելու նպատակով հիմնարկ֊ձեռնարկությունների տրվող գումար
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։