անմեկին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnmɛˈkin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•մե•կին
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- որ չի կարելի մեկնել՝ բացատրել, անբացատրելի, անլուծելի◆ ՄԻտքս թռչում էմշտ այն կողմրյ… դեպի հանդերձյալ աշխարհն անմեկին: Հովհաննես Թումանյան
- անբաժան, չբաժանվող, իրարից չբաժանվող◆ Դարդն ընկեր է մեզ անմեկին, մինչ գերեզման կտանենք։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) անբացատրելիորեն, անասելիորեն, լավ, գեղեցիկ, կախարդական
Հոմանիշներ խմբագրել
- անբաժան
- անմեկնելի
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։