Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մ(ը)•խի•թար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. մխիթարություն կամ մխիթարող չունեցող, մխիթարությունից զուրկ, անսփոփ ◆ Թափառում է անմխիթար, անընկեր, Ինչպես զրկված իր եղնիկից եղջերուն։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. ոչ մխիթարելի, անսփոփ, անփարատելի, անսփոփելի ◆ Սամվելի սիրտը լցված էր խորին, անմխիթար տրտմությամբ։ (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) ոչ բարվոք, ոչ բարելավ, անբարեկարգ ◆ Կենտրոնից շրջանի հեռու լինելը ու ճանապարհների անմխիթար վիճակը մեծ դժվարություններ են հարուցում։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անսփոփ, անփարատելի, անփարատ, անմխիթարական, անմխիթարելի, անսփոփելի, անամոք, անամոքելի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել