Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մ(ը)•տու•թյուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. անմիտ լինելը ◆ Նա… այդ բոլորը վերագրում (էր) յուր զորապետի ու պաշտոնյաների անհոգության և անմտության: (Մուրացան)
  2. անմիտ՝ անիմաստ արարք, գործ ◆ Ընկերները թույլ չտվին վտանգի ենթարկել իրենց։ Ստեփան Զորյան
  3. խելքի՝ մտքի հակառակ բան, անխոհեմություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անիմաստություն, անբովանդակություն, բովանդակազրկություն, իմաստազրկություն, անխոհեմություն, անհեթեթություն, սնամտություն
  2. անխելքություն, ապուշություն, հիմարություն, տխմարություն, տխմարամտություն, հիմարամտություն, դատարկամտություն, թանձրամտություն, բթամտություն, ծանծաղամտություն, անբանություն, անասնամտություն
  3. հիմարություն
  4. անխոհեմություն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել