աննենգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnːɛŋɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•նենգ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ոչ նենգ, ոչ նենգավոր, նենգություն չունեցող ◆ Հանգիստ չեն, ընկե՛ր, նաև իմ հոգում, իմ վեհ ցնորքներն, իմ տենչերն աննենգ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Ամեն ինչ այնպես ժպտում էր աննենգ: Եղիշե Չարենց
- անկեղծ, անխարդախ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնց․) անխարդախ, անսուտ, անպատիր, ազնիվ, անկեղծ, ողջախորհուրդ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։