Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ն(ը)•կա•տե•լի 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. որին չի կարելի նկատել՝ տեսնել ◆ Նա բազմաթիվ, աննկատելի թելերով կապված էր եղել գործարանների, ֆաբրիկաների բանվորների, ծառայողների հետ։ (Գարեգին Սևունց)
  2. անզգալի, ուշադրություն չգրավող ◆ Աննկատելի փոփոխություն։
  3. (փխբ․)աննշան, չնչին ◆ Ասլանն աննկատելի հեռացավ նախագահի մոտից։ Սերո Խանզադյան ◆ Ես աննկատելի դուրս էի եկել իմ թաքստոցից ու հմայված դիտում էի շուրջս։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աննշմարելի, անտեսանելի, աննկատ, աննշմար, անտես
  2. անզգալի

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. աննկատելի մնալ
    1. չնկատվել, չնշվարել ◆ Զորքերի ընթացքը աննկատելի մնաց արաբացի պահնորդներին։ (Մուրացան)
    2. (փխբ․) անուշադրության մատնվել

Աղբյուրներ

խմբագրել