Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•նյութ)

Ստուգաբանություն

ոչ նյութական, նյութից չբաղադրված ◆ Արդյոք լուսակազմ, աննյութ, անմարմին պիտի սավառնեմ անծայր երերքում, թե՞ իբրև մի հունչ շրջեմ աշխարհքում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ախ, մաքուր սերը երազ է միայն։ (Ավետիք Իսահակյան)
նյութ բովանդակություն չունեցող ◆ Աննյութ, անմարմին, անկիրք սեր չկա։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ immaterial, non գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Невещественный, нематериальный (ru) ‎(Neveščestvennyj, nematerialʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։