աննշան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnːˈʃɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ն(ը)•շան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- նշան չունեցող, որևէ որոշիչ նշան չկրող ◆ Դրանց թիվը… աննշան էր։ (Րաֆֆի)
- ոչ նշանավոր, ոչ մի բանով աչքի չընկնող, անշուք ◆ Սեպուհը ճաշից ետ զբաղեցրեց հյուրին աննշան զրույցներով։ (Մուրացան)
- կարևորությունից զուրկ, չնչին, փոքր ◆ Երիտասարդը դիմեց դեպի մահ՝ կրակի ճանկերից խլելու համար մի աննշան, աղքատ աղջիկ։ (Շիրվանզադե)
- չնշանակված, անհայտ ◆ Ահա նրանց շիրիմները, մամռոտ, անշուք, աննշան: Հովհաննես Թումանյան
- (հնց․) աննշանակ ◆ Ձախ ձեռքով խալաթի փեշերն աննշան բարձրացնելով հատակից, …նա առաջացավ դեպի սեղանը։ (Գարեգին Սևունց)
- շատ քիչ, չնչին քանակությամբ
Հոմանիշներ
խմբագրել- չնչին, անկարևոր, երկրորդական, աննշանակ, աննշանավոր, սակավանշան, հետ ընկած, փոքր, փոքրիկդ (բրբ․), քցփռիկ
- տես՛ անդրոշմ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։