անշփոթաբար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnʃpʰɔtʰɑˈbɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•շ(ը)•փո•թա•բար
Կազմություն խմբագրել
Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ շփոթ, վերջածանց՝ -աբար:
Մակբայ
- անշփոթ կերպով, առանց շփոթվելու ◆ Ասում է՝ անշփոթաբար միացավ մարմնին, որովհետև աստվածային կամ մարդկային բնությունները չփոփոխեց, այլ միացրեց՝ լինելով և՛ Աստված, և՛ մարդ։ (Խոսրով Անձևացի)
Հոմանիշներ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։