Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•շը•քա•նալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. անշուք դառնալ ◆ Արտաշատի ◆ անշքանալուց ետ՝ հայոց թագավորները… իրանց հոգն ու խնամքը Դվինին նվիրեցին։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անպուճույճանալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել