Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•նո•ղորմ 

Կազմություն

խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ ողորմ:

Ածական

  1. անգութ, անողոք, վայրագ ◆ Թագավորի անողորմ հրամանը գերեզման տարավ նրան։ (Մուրացան)
  2. անգթորեն՝ վայրագորեն գործած՝ կատարած
  3. (հնց․) գթալու՝ խղճալու անարժան

Մակբայ

  1. անողորմաբար, առանց խղճալու, դաժանորեն ◆ Որչափ անողորմ ինձ հետ վարվեցիր։ (Հակոբ Հակոբյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անգութ
  2. անխիղճ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել