Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անորոշ

վանկեր՝ ա•նո•րոշ 

Կազմություն խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ որոշ:

Ածական

  1. ստուգապես չորոշված՝ չսահմանված, անստույգ
  2. ոչ պարզ, ոչ հայտնի, ոչ ուղղակի ◆ Անորոշ պատասխան։
  3. առանց որոշման՝ վճռի թողնված, չլուծված
  4. (քրկն․) ոչ որոշյալ, անորոշություն ցույց տվող ◆ Անորոշ դերանուն՝ հոդ՝ դերբայ։
  5. (փխբ․) տարտամ, մշուշապատ, շփոթ ◆ Անհայտ, անորոշ, անձև տենչերով թռչում է հոգիս, հեռու, շատ հեռու։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անհայտ, անստույգ, երկբայական, անհաստատ, տարակուսական
  2. տարտամ, երկմիտ, վարանամիտ
  3. աղոտ
  4. առկախ, թերորոշ
  5. սպասողական
  6. անլուծելի, մութ
Արտահայտություններ խմբագրել
  1. անորոշ առում (քրկն․) - գոյականի առում, երբ այն որոշիչ հոդ չունենալով ցույց է տալիս առարկա անորոշ կերպով
  2. անորոշ դերբայ (քրկն․) - գործողության կամ եղելության ընդհանուր գաղափար ցույց տվող դերբայ
  3. անորոշ դերանուն (քրկն․) - առարկան կամ հատկանիշը անորոշ կերպով ցույց տվող դերանուն

Աղբյուրներ խմբագրել