անուղղակի համազդեցություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnuʁːɑki hɑmɑzdɛt͡sʰutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (դղբն․) երկու դեղերի ազդեցության ուժեղացումը, որը պայմանավորված է տարբեր կենսաքիմիական համակարգերի կամ թիրախների վրա դրանց միևնույն ուղղությամբ դրսևորված ներգործությամբ, որի արդյունքում ուժեղանում է թիրախային օրգանի կամ կառույցի վերջնական ռեակցիան


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Է․Ս․Գաբրիելյան, Ա․Վ․Սեդրակյան, Դեղաբանական ու դեղագիտական տերմինների ռուսերեն-հայերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 2010 — 116 էջ։