անուղղելի

Հայերեն

Ածական

վանկեր՝ ա•նուղ•ղե•լի 

  1. որ չի կարելի ուղղել, շտկել ◆ Այժնմ նա զգաց, թե իր սխալը որքան մեծ է եղել և որքան անուղղելի: (Շիրվանզադե)
  2. որին ուղիղ ճանապարհի բերել հնարավոր չէ, անխրատ, անուղղա ◆ Շուտով նա անձնատուր եղավ սովորական կենցաղին, որպես անուղղելի արբեցող։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ
խմբագրել

անխրատ, անկիրթ, անդառնալի

Արտահայտություններ
խմբագրել

անուղղելի սխալ

Աղբյուրներ

խմբագրել