Հայերեն դարձվածք

  1. պատիվը գցել, խայտառակվել ◆ Մամիկ, քուրիկ, ես իմ անուն չըմ կոտրի, զիմ բախտ իմ մարդու հետ չըմ ավրի։ (Հրաշք սուֆրեն)
  2. անվանարկել, հեղինակազրկել ◆ Ինչքան ուզում ես, ցեխ նետիր ու բամբասիր, դու չես կարող կոտրել անունս: (Նաիրի Զարյան) ◆ Բարկացավ, կատաղեց, ուզեց սպանել հանդուգն հովվին. բայց խոհեմ էր, չուզեց իր տանը անունը կոտրել հավիտյան:Փ ◆ Ժամ քանդելը լավ է, քանց աղջկա անունը կոտրելը: Արամ Ղանալանյան ◆ Քու վարմունքդ ու հիմարություններդ ո՜չ միայն քեզի, այլ մեզի ալ հավասարապես անպատվություն կը բերեն. դուն քու անունիդ հետ մեր անունն ալ կը կոտրես։ Լևոն Շանթ ◆ Ես բերանս խուփ մարդ եմ, անունդ կտրիլ չեմ: Գ աշխ.

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։