Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•նուշ•բեր•նակ 

  1. Կարին, Նոր Նախիջևան, Պոլիս, Քեսաբ՝ քաղցրախոս ◆ Անուշաբերան մարդ է։
  2. (փխբ․) կեղծավոր, շողոքորթ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։