անուսյալություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnusjɑlutʰˈjun]
վանկեր՝ ան•ուս•յա•լութ•յուն
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) Չկրթված՝ չսովորած լինելը ◆ Լճացման հայրերի պատկառելի տարիքի հասածների մեջ սպառնալից տարածում էր գտել գիտատեխնիկական անուսյալությունը Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։