անուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈnuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•ուր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնիկ հնդեվրոպական՝ * āno-ro (āno-) «օղակ» նախաձևից. հմմտ. լատիներեն anus, հին իռլանդերեն ainne «օղակ, հետանցք»։
Գոյական
- անուրի
- լծասարքի օղակաձև մասը, որ անց են կացնում լծկանի վիզը◆ Շապուհ Ա-ն այդ երկաթյա անուրը դրեց Վալերիանոս կայսրի պարանոցին։ (Րաֆֆի)
- նույնպիսի օղակ, որ անց էին կացնում անասունի՝ մարդու վիզը՝ զսպելու նպատակով
- լուծ, բռնություն, ճնշում, կեղեքում ◆ Էյ, դո՛ւք, մշակ, ճորտ ու բանո՛ր, կը շինեք, հար դուռ ու դարբաս, ու ձեզ համար լուծ ու անուր, զնդան ամուր։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։