Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [anurj]

ՄՀԱ՝ [ɑˈnuɾd͡ʒ]

վանկեր՝ ա•նուրջ

Ստուգաբանություն

Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական anorio-` oner-՝ «երազ» նախաձևից։ Համեմատել հունարեն άναρ, άνειρος, էոլյան ονοιρος, ալբաներեն adεrrε, տոսկաներեն εndεrrε (<onrio)` «երազ»։

Գոյական

երազ, հորինվածք, ոչ իրականություն ◆ Ա՛խ, իմ իղձե՛ր, վառ իղե՛ր, իմ անուրջնե՛ր վաղեմի, ձեզնով էր կյանքն ինձ համար գեղեցիկ ու սիրելի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
տեսիլք ◆ Չիմացան՝ տեի՞լք է այսմ թե անուրջ: Ռափայել Պատկանյան
երևակայության մեջ ընկնելը, մտածողություն (փխբ․)
փափագելի, երանելի ձգտում, երազանք (փխբ․) ◆ Անուրջներ երկնածին գնացին, գնացին։ (Վահան Տերյան)
ցնդաբանություն (փխբ․)
(հատուկ կրթ․) երբ անձն իր երևակայությամբ փորձում է իրականացնել այն, ինչ իրականում չի կայացել

Հոմանիշներ

երազ, երազանք, անրջանք, տեսիլ, ցնորք, պատրանք, խաբկանք

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ illusion, vision, reverie, dream, wish գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ илюзия (ru) ‎(iljuzija), греза (ru) ‎(greza), мечта (ru) ‎(mečta), мечтание (ru) ‎(mečtanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։

անուրջ