անպակաս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnpɑˈkɑs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•պա•կաս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Հայերեն
- չպակասող, մշտական անվերջ, աննվազ, անսպառ, առանց պակասելու:◆ Միշտ մի աղետ, մի վնաս գալիս են մեզ անպակաս: Հովհաննես Թումանյան ◆ Այսպիսի օրերին ժպիտն անպակաս էր նրա դեմքից։ (Ակսել Բակունց)
- առատ ◆ Անպակաս ապրել։
Հոմանիշներ խմբագրել
- անսպառ
- աննվազ
- ամբողջական
Արտահայտություններ խմբագրել
- անպակաս լինել - չնվազել, չպակասել, միշտ լինել ◆ Անպակաս լինի ուրախությունը քո օջախից։ Հովհաննես Թումանյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։