Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պատ•վել

Ստուգաբանություն

մեկին անպատիվ խոսքեր ասել, հայհոյել, անարգել, պատիվը շոշափել ◆ Մեկ ուրիշն այդպես արած լիներ, Հասմիկը անպայման կանպատվեր նրան։ (Բոգդան Վերդյան)
վիրավորել, վիրավորական արարք գործել ◆ Տրոյացիք… հրդեհում էին հունաց նավերը, անպատվում էին նրանց դիակները։ (Մուրացան)
պատվից զրկել, անպատիվ անել, բռնի կերպով կենակցելով խայտառակել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ insult, abuse գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Бесчестить, обесчестить (ru) ‎(Besčestitʹ, obesčestitʹ), оскорблять, оскорбить (ru) ‎(oskorbljatʹ, oskorbitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։