անպատրվակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnpɑtɾˈvɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անպատրուակ
վանկեր՝ ան•պա•տ(ը)ր•վակ
Կազմություն
խմբագրելՆախածանց՝ ան-, արմատ՝ պատրվակ:
Ածական
- պատրվակ չունեցող, առանց պատրվակի ◆ Ու եթե պնդեր, գուցե թե նա վեր կենար սուրճ բերելու պատրվակով կամ անպատրվակ, իր անկախ սովորությամբ թողներ-գնար միտքն ազատելու մարմինը կաշկանդող կենցաղից։ (Արտակ Վարդազարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։