անպարկեշտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnpɑɾˈkɛʃt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•պար•կեշտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ոչ պարկեշտ, անվայելուչ, անհամեստ ◆ [Նա] անպարկեշտ ոչինչ չասաց։ (Մուրացան)
- անամոթ, լկտի
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հզվդ․) անվայելուչ, անվայել, անամոթ, անհամեստ, անպատիվ, լկտի, լպիրշ, լիրբ, պիղծ, գարշ, գարշելի, անմաքուր, անցենզուր, քողընկեց
- (բրբ․) բամբառակ, երեսբաց
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։