Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պար•ուն•ակ•ելի

Ստուգաբանություն

որ չի կարելի պարունակել, անընդգրկելի, չպարունակվող ◆ Մարդը իր քայքայումից ծնվող հավիտենական Գոյությունն է, անսահման հավերժ ու անպարփակ գոյությունը անպարունակելի չափի ու սահմանի հասկացողության, ինչպես և սկզբի ու վերջի մեջ։ (Վահրամ Փափազյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ contain գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։