անպարպուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ան•պար•պուն
- Մարաշ՝ անսպառ, անհատնում, խիստ շատ ◆ անպարպուն մարդ կար այստեղ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։