Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պար•տա•դիր

Ստուգաբանություն

ոչ պարտադիր, կամավոր ◆ Գերադասեցի նստել անկյունի ճամփացույց սյան կլորավուն հիմքի վրա (այստեղ ո՞վ է ինձ ճանաչողը) և հենց այնպես, աննպատակ ու անպարտադիր աչք ածել շուրջս, անցորդներին, մերձակա շենքերին, հրապարակին, հրապարակի մեջտեղ գտնվող Սան Մարտինի հուշարձանին։ Սիլվա Կապուտիկյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։