Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անպարփակ

վանկեր՝ ան•պար•փակ 

Կազմություն

խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ պարփակ:

Ածական

  1. չպարփակված, չշրջափակված
  2. չպարփակվող, անպարագիծ, անսահմանափակ ◆ Կարծես հոգու մեջ է ցուրտ լռությունը, լռությունը՝ անեզր, անպարփակ, ինչպես այն լուսադեմին։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անպարփակելի, անամփոփ, անամփոփելի, անընդգրկելի, անսահմանափակ, անսահման, անհուն, անեզր, անեզերք, անբովանդակ, անբովանդակելի, անբավ, անծայր, անծայրածիր, (հզվդ․) անպարագիծ, անպարագիր, անպարագրելի, անվայրափակ, անվայրենափակ, անտարրափակ (հնց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել